Congres 'Mentor in balans'

Symposia/Congressen

Datum: maandag 4 november 2013
Tijd: 8.45 - 16.30 uur
Locatie: Reehorst, Ede
Voor wie: Mentoren uit het VO en beroepsonderwijs

Impressie Congres 'Mentor in balans'

Congres Mentor in balans

Op maandag 4 november vond het symposium “Mentor in balans” plaats in de Reehorst in Ede. Een dag waarop de samenwerkende partners Congres Content, APS en Ortho Consult hun krachten hebben gebundeld om de 220 aanwezigen een energieke dag te bezorgen vol inspirerende lezingen en boeiende workshops.

Deze veelbelovende dag werd geopend door dagvoorzitter Ard Nieuwenbroek. Hij legde een mooie verbinding tussen de betekenis van “mentor” in de oudheid en de betekenis van een mentor in de huidige tijd rond passend onderwijs. Daarbij sprak hij over raadgevers, deskundige luisteraars en vakbekwame professionals. Die mensen in het onderwijs, waar leerlingen dagelijks recht op hebben, die zij elke dag nodig hebben!

Congres Mentor in balans

Artikel: Lastige kinderen schreeuwen om aandacht (PDF)

De eerste plenaire spreker tijdens dit congres was Ivo Mijland. Hij is eigenaar van Ortho Consult, opleider, trainer, hulpverlener, een veelgevraagd spreker en schrijver van vele onderwijsboeken. Ivo startte zijn presentatie “Jongleren of leren van jong!” met een paperclip-onderzoek. Daarin werd de paperclip als symbool gebruikt om creativiteit te meten bij kinderen en volwassenen. Dit onderzoek wees uit, dat 5-jarigen het hoogste scoorden, het “out of the box” denken op jonge leeftijd. Vol trots toonde Ivo een mindcraft-creatie van zijn zoon, kleinzoon van Ard Nieuwenbroek. Hij deelde zijn verbazing over de snelheid, waarmee deze openingsdia tussen de soep en de aardappelen gemaakt was. Daarop liet Ivo de aanwezigen een vertekend beeld van Einstein zien, wat vooraan in de zaal als Einstein te bewonderen was, werd achter in de zaal als Marilyn Monroe ontvangen. Ivo benadrukte de gedachten, dat op voorhand ons kijken naar de ander risicovol is, omdat we niet kunnen beseffen, wat het wereldbeeld van de ander is. Erna volgde een foto van Laura Dekker, “’t zeilmeisje”. Zijn wij in staat haar te zien wie ze óók is, naast het zeilmeisje? Mensen hebben de neiging de ander tot object te maken, zeker als het ingewikkeld wordt en ’t ons in problemen brengt. Zo werd Laura een object van de Nederlandse samenleving en werd zij niet meer gezien als subject, zoals ze écht is. Kunnen wij onze leerlingen elke dag ontmoeten als subject? Zien wij leerlingen zoals ze écht zijn in hún werkelijkheid? Leerlingen hebben juist mensen nodig, die hen als subject zien. Maar hoe snel ben je geneigd te denken te weten wat goed is voor die ander? De oefening “Zeg me wie je bent…” maakte duidelijk, dat men snel geneigd is te vertellen over wat je doet, in plaats van over wie je bent.

Op inspirerende wijze vertelde Ivo vervolgens over een onderzoek van Joshua Bell. Wat gebeurt er als je een talentvolle violist in een andere omgeving zet, als zwerver in een stationshal? Opvallend aan dit experiment was dat het gros van de volwassenen voorbij gaat en juist de kinderen blijven staan. Zij zijn in staat om door de omgeving heen te kijken en te horen wat er écht te horen is. Om vanuit nieuwsgierigheid de ander écht te ontmoeten!

Congres Mentor in balans

Na deze boeiende lezing van Ivo Mijland introduceert de dagvoorzitter de aankomende workshops en de informatiestands van TUMULT, APS en uitgeverij Quirijn. Tijdens de koffie- en theepauze werden deze door de aanwezige onderwijsmensen volop bezocht.

De deelnemers namen vervolgens deel aan één van de 12 inspirerende workshops, welke werden geleid door trainers van APS en Ortho Consult. Met bruisend enthousiasme en nieuwe inspiratie ontmoetten zij elkaar weer tijdens de overheerlijke lunch.

Congres Mentor in balans

Ard Nieuwenbroek leidde de volgende spreekster van deze dag in. Deze tweede lezing werd verzorgd door Anke Visser, werkzaam als deskundige voor APS. Met de titel “Pesten 2.0 en verder” startte zij haar verhaal over het gebeuren rond suïcides van jongeren in Nederland en de razendsnelle reacties en escalaties via social media. Jongeren die een noodkreet van “Ik wil erbij horen” afgeven met de dood tot gevolg en de enorme effecten ervan op het internet. Ze toonde vervolgens “Spijt”. Een pijnlijk actueel boek en film over de enorme spijt na het niet in bescherming nemen van een medeleerling.

Pesten hoort bij een dynamisch groepsproces, zoals vrijen en poepen bij het leven horen. Ank Visser noemt dat pesten een vorm kan zijn om mensen op hun plek te houden. Zo ook met online pesten. Zij vraagt bijzondere aandacht voor de stille leerlingen in de groep. Laat ook deze leerlingen weten dat ze van betekenis zijn in een groep die gedurende een schooljaar met zijn allen “geschiedenis” schrijven. En daarbij is het nodig dat iemand de “gorillas” in de groep af en toe in de rug grijpt en aanspreekt!

Anke adviseerde de aanwezigen het anti-pestprotocol structureel te gebruiken binnen de school. Daarbij benoemde zij dat het juist geen stappenplan is voor afhandeling, maar een belangrijk instrument om de veiligheid binnen de school te handhaven.

Deze interessante lezing werd in de middag gevolgd door nog twee workshoprondes gericht op het verbreden en aanscherpen van mentorvaardigheden. Uiteraard werd deze prachtige congresdag afgesloten met een gezellige borrel, waarna iedereen met nieuwe kennis en ervaringen weer huiswaarts keerde om deze de volgende dag toe te passen in de praktijk!